Race rubber en een race Porsche…
Dit is ons DNA, racen zit in ons bloed. We nemen we u mee terug in de tijd, met verhalen uit het verleden. Terug naar onze roots! Een reis langs de circuits, de 24h races en de speciale momenten. Vandaag de dag werken we nog steeds gepassioneerd aan de racewagens van onze klanten. En die passie om het maximale, en stiekem nog een beetje meer, uit een racewagen te halen zal altijd blijven. Dat is waar we goed in zijn.
Met speciale dank aan Peter Vader (Tekst & Foto’s)
Lammertink Racing x Toyo Tyres
Edwin Lammertink heeft van kinds af aan een fascinatie gehad voor techniek. Knutselen aan trapauto’s, brommers en auto’s – oldtimers, youngtimers, racewagens, straatauto’s – doet hij zijn hele leven al. Maar hij realiseerde zich ook dat behalve dat de auto technisch 100 procent moet zijn, het onderstel en met name de banden van doorslaggevende betekenis zijn voor het behalen van optimale prestaties. En dus kwam de man uit Enter in 2009 terecht bij de bandenfabrikant Toyo in Japan. Ja, niet naast de deur, maar ze leverden wèl een uitstekend rubberproduct. Banden hebben altijd een grote invloed gehad op de prestaties van een racewagen op het circuit. Een eerste vereiste is een overschot aan motorvermogen, maar als de wegligging en grip niet klopt, dan ben je nog steeds nergens. Met andere woorden: dan loop je nog steeds knap te tobben met je scheurijzer, die recordtijden op het circuit moet realiseren in plaats van kampioen in het ‘raggen-over-de-curbstones’ te zijn. Vandaar de langdurige testsessies van bandenfabrikanten om hun banden op het juiste niveau te krijgen. De combinatie met de auto moet kloppen, alles moet in harmonie zijn. Het moet naadloos op elkaar aansluiten om een auto snaarstrak over het asfalt te kunnen jagen. Kijk maar naar de Formule 1 en hoe er daar wordt omgegaan met het bandenmanagement. Het bepaalt net wèl of net niet winnen! Lammertink en Toyo begrepen dat – en elkaar – in 2010 en gingen dus samenwerken. En toen die twee werden aangevuld met toerwagentoppertje Tom Coronel, had je een ijzersterke combinatie. Bandenfabrikant Toyo Tires – op zijn Amerikaans gespeld met een ‘i’ in plaats van de gebruikelijke ‘y’ – was de initiatiefnemer en kwam via toenmalige Toyo Nederland-directeur Gijs van Beusekom bij Edwin Lammertink terecht. Beusekom was weliswaar geen nationaal bekende autocoureur, maar wèl een doorgewinterde autosportman die al heel veel jaren als amateur zelf racete en meeliep in de vaderlandse autosportwereld.
Beusekom regelde dat Toyo Nederland met Mitsubishi en Seat aan toerwagenraces deelnam en eind 2008 werden via Duncan Huisman de eerste contacten gelegd met Edwin Lammertink. Aanvankelijk kon er geen tijd vrijgemaakt worden in het overvolle tijdschema van Lammertink Racing, maar er ontstond op het circuit van Zolder toch een samenwerking. Tijdens een trainingsdag van het DNRT. Het doel was om banden te testen en zodoende een geschikte raceband voor de Porsche te ontwikkelen. Porsche is niet de eenvoudigste auto en de testauto had links en rechts dan ook al wel wat meegemaakt. Tom Coronel bemande de Porsche, hij had al eerder voor Toyo getest. En het ging ook goed. Edwin Lammertink was na de tests erg te spreken over de wijze waarop Tom Coronel zijn bevindingen communiceerde met de technici van het team. Onontbeerlijk om een goede raceband te ontwikkelen!
De rijders
Na deze test groeide het project gestaag. Het plan was om eind juli aan de 24u van Spa-Francorchamps deel te nemen, maar dat werd geblokkeerd door belangen van andere bandenfabrikanten die evenementsponsor waren. Een jammerlijk voorbeeld van mooie raceprojecten, die door belangenverstrengeling ongewild toch geen doorgang kunnen vinden. Hoewel het misschien niet zo lijkt, staat de autosport bol van de politieke spelletjes. Toyo en Lammertink lieten zich echter hierdoor niet uit het veld slaan en ze weken uit naar Maleisië. Op het fraaie en vooral technische circuit van Sepang ging Toyo begin augustus 2009 deelnemen aan de ‘Merdeka 12 Hours’. De Porsche 996 werd bemand door Tom Coronel, Takayuki Kinoshita en Henk Haane. De laatste was een goede bekende van Lammertink Racing, hij werd in 2009 kampioen met een Lammertink-Porsche in de Supersportklasse van de Dutch Supercar Challenge. Het trio wist zich als tiende te kwalificeren, maar de race kreeg een ander verloop. De temperatuur was ongeveer 34 graden –lekker warm dus- en dat resulteerde in temperaturen van rond de 45 graden van het asfalt. Reden om de harde compound band te gebruiken, die tijdens de nachtelijke uren werd vervangen door zachter rubber vanwege de dalende temperatuur. Lange tijd handhaafden ze zich op de achtste plaats, totdat na zeven uren de koppeling moest worden gerepareerd. Na een anderhalf durende pitstop kon de Porsche weer de baan op, maar motorproblemen deden hem na 239 ronden uiteindelijk uitvallen. Jammer, maar desondanks een geslaagde ervaring en een bevestiging van de goede samenwerking tussen Toyo, Lammertink en alle teamleden.
Het succes
Eind augustus 2009 bleven ze dichter bij huis, de 4 uursrace op Nürburgring was toen het strijdtoneel. Met 192 deelnemers was er sprake van een overvol deelnemersveld. De race werd een regelrecht succes! Tom Coronel en Takayuki Kinoshita behaalden de 25e plaats en werden vierde in hun klasse met de Porsche GT3 in Cup uitvoering. Dat was trouwens een andere auto dan waarmee in Maleisië werd deelgenomen. Na de Nürburgring reisde het team half oktober door naar de Hungaroring, voor de 12 uursrace aldaar. Yasushi Kikuchi was de nieuwe coureur in het team, opnieuw aangevuld met Coronel en Haane. Deze race werd ook weer een succes met een vijfde plaats overall en de derde plaats in hun klasse. Lange tijd reed de Toyo-Porsche zelfs op de derde plaats overall, maar vanwege een kleinere brandstoftank moest er vaker gestopt worden en werden kostbare seconden en plaatsen verloren. Dat gaf hoop voor de laatste race op het programma, een week later alweer op de Nürburgring. Een 4 uursrace met 169 deelnemers. Dat werd een intensieve race… Veel bandenwissels vanwege de voortdurend wisselende weersomstandigheden, goed voor de bandenervaring maar matig voor het raceverloop. Twintig minuten voor het einde van de race belandde Tom Coronel op een dertiende plaats overall en een derde positie in zijn klasse. Deze klassering wist hij tot de finish vast te houden. Gezien de raceomstandigheden een voortreffelijke prestatie!
Einde van een tijdperk
Na dit uitstekende seizoensresultaat werden er plannen gemaakt voor deelnames in de toekomst, maar het liep allemaal heel anders af. Op 11 maart 2011 voltrok zich de kernramp van Fukushima, die het gevolg was van een zeebeving met een daaropvolgende tsunami. De tsunami deed de Toyo-fabriek overstromen, dus de Japanners hadden vanaf dat moment wel wat anders aan hun hoofd dan racen met een Porsche. Het dappere project werd gestopt. Ondanks deze malheur was het Toyo-management wèl heel tevreden. Andersom was Edwin Lammertink dat ook over de Toyo-crew. Dat bleek wel toen hij na afloop van de Nürburgring-race verklaarde: ”Je moest ze tijdens de testsessies gewoon met hun neus in hun bord duwen om ze aan het eten te krijgen, zo gedreven zijn die mannen!” Tekenend voor de motivatie en sfeer in het team, want het einddoel was toen ook niet kinderachtig: aan de start verschijnen van de 24 Uren van Le Mans! Zo ver is het niet gekomen, maar voorlopig had Porscheland-Nederland er eind 2009 een bijzonder raceproject bij op zijn activiteitenlijstje. Porsches technisch gereed maken zit gewoon in de genen en dat had Toyo goed opgemerkt. Het doel was toen – en is het nu nog steeds – om ongekend vakwerk te leveren, want de slogan moet iedere dag weer worden waargemaakt: Lammertink, specialized in Porsche! (Tekst en foto’s: Peter Vader)